6 Ağustos 2011 Cumartesi

Son Çemkirik

polyanna değilim, olanlara karşı ise çok saygısız ve cürretkarım. olaylara realistic bakar, tiptronic hareket ederim. kimseyle alıp veremediğim yoktur. hayatta en çok ifrit olduğum şey ise inkardır. inkar etmek tarifi olmayan bir ayıp, bir terbiyesizlik, bir hak etmemişliktir. harcanan zamana yapılan haksızlığın bini bir para olmuştur. yaşanılanlara ucuz etin yahnisi şeklinde yaklaşmak da nedir. her şeyi geç kendi kendini kandırmaktır inkar etmek. kendini aptal yerine koymaktır. acıdır, zehir kıvamındadır.

gömülen bir meftanın mezarı 1 yıl süreyle yaptırılmazmış eskiden. üzerinde ki ahşaplar çöksün mezar otursun diye. işte bu uzun bir sessizlik ardından yaşanan çöküş son bir haykırıştır dünyaya karşı, adaletine insafsızlığına... son haykırıştır, ebediyete dek bir daha ses çıkarmaz.

kalkan yazı,son çemkirikti gereksizdi, çok çok yersizdi ve en önemlisi anlık bir zerzenişti. özür dilerim, yine ben isa'nın çilesi.değer yargıları farklıdır fakat bu kadar gudubet değildir bu hisler, hissettirilenler.

hatıralar arasında yer eden sarımtrak anılara saygım sonsuz, yaşanılanlara olabildiğince çıplak bir şekilde yaklaşıp sessiz naralar atmışlığım ise çoktur. -di li geçmiş zamana gömüldü ve yaşanılanların ardından sadece şunu söylüyorum mutluluklar daim olsun, yolun açık.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

durma yolcu okumaya devam et