duyamayabiliriz fısıldayarak söylediklerimizi.
kıyamet kopuyor olabilir içimizde mesela
bahis konusu ağaçtayken gözümüz.
uğultular sarmıştır bir ihtimal etrafımızı
ve ikimiz de biliyoruzdur aslında
bir yelkenci rüzgarı her zaman arkasına alamayabilir
ya da bir intihar komandosu halkının desteğini.
kanayan yaralarımızı sarmak isteyebiliriz
ama gözlerimizdeki en ufak bir pişmanlık kıvılcımı
o ters esen rüzgarda yakacaksa bu güzel bahçeyi
karşımıza çıkıp bas bas bağırabilmeliyiz
'köprüden önce ilk çıkış' diye
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder